matin d'hiver

Tagiĝas,

sed mallumo ne forestas,

ĉar regas vintro

kaj suno plendas.

Tagiĝas

kaj la birdar' silentas,

ĉar regas vintro

kaj falas pluvo

sur la kamparon malseka.

Tagiĝas dum sonoril'

turniĝas

kaj piulino preĝas,

sed mallumo ne forestas.

Tagiĝas

kaj mi timeme vekiĝas,

sed taglumo ne penetras

kiam la pord' malfermiĝas.

Tagiĝas...

eble ĉar la vivo daŭras.

 

 

Arquillos 12-11-14

kaj kun klera rigardo

Hipokrito

Hipokritan rideton,

kaj malican rigardon,

mi rimarkas kun timo

Mi plutenas kvieton

kaj kun granda trankvilo

mi klopodas forigi

ĉi vanaĵan fiaskon.

Estas tre malfacile

babiladi kun pravo,

sed kun fid' kaj espero

kaj kun klera rigardo

mi trapasos obstaklojn,

ĉar mi fidas al ŝago.

 

Arquillos 9-11-14

vi foriris iam

Turmento, malbona turmento,
akompanas min,
turmento, malbona turmento …
Vi foriris iam,
mi ne scias …
kaj vi lasis min
kun ploro,
amo mia …
Turmento, malbona turmento,
vundas vi la animon mian.
Centoj da folioj fluge,
ĉirkaŭiras mian senton,
sekaj, kadukaj, sed vivaj
ŝajnas ili kara mia.
Turmento, malbona turmento,
min mortigas.

Angel Arquillos Lopez

vi estas en profunda aĝo

Vi estas en profunda aĝo,

ĉar vi nur plendas

pri l'homoj junaj

kaj viaj faltoj sur la vizaĝo.

Vi estas en profunda aĝo,

ĉar vi suferas

pro viaj kruroj

kaj kurboformo de via dorso

kaj viaj paŝoj

kaj viaj vortoj.

Vi estas en profunda aĝo,

kaj via vojo

jam ne plu longas,

ĉar via celo alproksimiĝas

kaj per la fingroj

vi preskaŭ tuŝas

la finan revon,

kiu nomiĝas

glora ĉielo.

 

(Angel Arquillos 15-3-2014)

 

nekomparebla momento

Bela momento por amori

kaj por ami kun kontento.

Bela momento por alvoki

Afroditon, la diinon de l'pasio

kaj la sento.

Bela moment' kaj grava evento

por doni sin al diboĉad'

kaj la peko.

Senaverte, sen konsento de l'racio,

ni kunsidas ĉi vespere

sub arĝenta luma luno

kun botelo de pasia flava vino.

Nekomparebla momento

por amori kaj por ami kun kontento,

ĉe la brizo de la maro

kaj la sensona silento.

 

 

Angel Arquillos-Lopez 9-11-2013

 

image de notre vie

Mia kateno

 

Ĉio silentas,

triste noktiĝas.

Mia kateno, tro multe pezas,

kaj mi tristiĝas.

En mia ĉelo, malgranda truo

estas la pordo de entrudiĝanto:

malgranda muso,

kiu, ĉiutage,

manĝas maltrankvile,

ĉiujn restaĵojn.

Mi ne komprenas,

kial ĝi foriras,

kiam mi volas tuŝi karese

ĝian dorseton.

Mi koleriĝas, ĉar ĝi kuretas

kaj malaperas,

kaj mia menso,

denove nervas,

kaj mi sekigas,

per naztuketo,

varman larmeton

kaj post momento

mi endormiĝas.

Ĉi rakonteto,

ĉiam okazas,

kiam noktiĝas,

kaj vento haltas

kaj mi rigardas

kun granda sento,

mian katenon.

 

Angel Arquillos Lopez - 2013

Mia koro malrapide batas

 

Mia koro malrapide batas;

ĝi tro lacas,

ne plu havas energion.

Eble ĉar ĝi ne plu junas,

kaj soleco

kaj forgeso

kaj la forto de la viv'

nun forestas.

Kuraĝa ĉiam ĝi estis,

afabla kaj malavara,

sed nutempe tre timemas

pro malsano

malforteco,

neglektemo

kaj nesekura estonteco.

Mia koro malrapide batas,

kaj ne nur pro maljuneco.

(Angel Arquillos)

Korpe kaj mense

Korpe kaj mense

 

Korpe kaj mense

mi amas la vivon,

kun sento vera

kaj kontento,

ĉar viv' estas donaco

de l'Naturo,

aŭ de spirita Dio,

aŭ simple de la fido.

Korpe kaj mense,

kun pura sento,

mi vagadas

kontraŭ la forto de l'vento,

kontraŭ malsanaj deziroj

kontraŭ ĉio.

 

(Angel Arquillos-Lopez)

 

 

ve mi bezonUS peceton de ĉio tio ....

L'espero

 

En vestaĵo fantazia

kunportante novan senton,

alproksimiĝas l'espero.

Mi bezonas nur peceton

da konfido kaj kontento

kaj se eblas,

la kareson de la vivo,

kaj rideton de l'amiko,

kaj brakumon de pasio,

kaj se eblas,

ho ve, Dio!

por kaŝi la mian timon,

ĉielan blankan mantelon.

Sed, mi timas

ke la espero

preterpasos,

kaj mi restos

elpensante

novan revon.

 

 

Angel Arquillos 10-9-13