ĝis ebriiĝo jen prefere

—laŭ melodio Minora sankta muziko

2.
La homa vivo daŭras efemere.
Ne lasu bonan tempon
kaj belan pejzaĝon forflugi ŝtele!
Malbona sorto nia estas destinita
jam en antaŭa vivo vere,
ne penu per plenforto vane.
Plibone kantu ĉagrenpele
kaj drinku ĝoje kun amikoj
ĝis ebriiĝo jen prefere.
Ignoru kiel lun’ kaj sun’ alternas
navede kaj libere.

Yuan Haowen (in poèmes de la dynastie Yuan, traduits par "Vejdo" publiés chez libroj de MAS,consulter la liste ds livres édités par MAS, il y en a 4 qui sont traduits par moi d'ailleurs, je dis ça je dis rien !)

 

 

lernu ĝin parkere !

(kaj ne estu kiel plenkreskuloj, kiuj "ĉiam survoje estas" (skribis Viko, hispana esperantisto) male "infanoj ankoraŭ sentas, ke ili meritas, ĝiu tion, kio nun okazas. Ili ankoraŭ ne lernis, ke ni, la plenkreskuloj, ĉiam estas survoje por atingi ion.  ..... Kiam ĝi surstratos, facile forgesos la celon,  kaj lasos sin ĝuante la pordojn de konstruaĵo, la ŝtonetojn  sur la trotuaro, la hundojn piedirantajn... Kaj diros vin - Rigardu ! kiom bela balkono !)

kaj ne forgesu : ĝis ebriiĝo jen prefere.