mi ne plu havas esperon de nova vivo (02/09/2017)
Mi perdis mian animon,
ĝi foriris dum la dormo,
kaj pro bru' de granda ŝtormo
mi ne aŭdis ĝiajn paŝojn.
Tamen mi daŭre vivadas,
kaj sentas al mia koro,
kiu malrapide sed kun forto
ĉe mia brusto batadas.
Mi perdis mian animon,
eble ĉar mi ne plu havas
esperon de nova vivo,
sed mi tute ne bedaŭras...,
ĉar sen animo la vivo
estas afero normala.
Mi havas plurajn amikojn,
kiuj tra la mond' vagadas
kun espero, sed kun timo
pro la minacoj konstantaj.
Imprimer