60 jaroj da esperantaj gazetoj legeblas en la reto

La malnovaj numeroj de la hispana nacia Esperanto-gazeto disponeblas en pdf-formato, ĉi-tie:

http://www.gazetoteko.eu/hef/index.html

kaj la numero 1 estis en januaro 1949, en la monato mem kiam mi naskiĝis

En la n° de februaro 1953 mi legis ion tre interesan (eble mi devus krei apartan artikolon pri tio, ne simple komento).

Artikolo en la gazeto de hispanaj esperantistoj "Boletin" estis verkita de S-ro K. Stephenson lia konkludo:
artikolo pri la propra sperto kial patro de "denaskulo" : lia filo Andreo naskiĝinta la 8-an de novembre 1948 (li do nun estas sesdekjarulo, kiom pasas la tempo ... )
Tre interesa estis tiu artikolo (kun do vi povas legi pere de la ligilo ĉi-supre indikita www.gazetoteko.eu/hef/index.html ).
Jen keelkaj eltiraĵoj: "Mi mem faris .... ne nur por la bono de nia afero, sed ankaŭ por certaj avantagoj, kiujn miapinie, posedas dulingvulo. "
"Mi ĉiam parolas al Andreo nur en Esperanto, kaj mia edzino ĉiam parolas nur angle"v"Jam de longe Andreo konscias, ke li estas dulingva kaj scias la nomojn de la lingvoj, sed dum longa tempo ni uzis la esprimon: "Paĉjo (Panjo) diras ..." aŭ "PAĉjo (Panjo) nomas ĝin .." "Jam je la aĝo de 9 monatoj li movis la okulojn kiam mi demandis "kie estas la lumo?" "Li ankaŭ havas kelkajn proprajn strangaĵojn kiel ĝarbeno (ĝardeno) gradi (vadi) kelkaj misprononcoj verŝajne rezultas el la fakto ke li tre frue parolis kaj ankoraŭ ne korektis siajn erarojn. Eble el ĉi tiu eksperimento ni povas tiri kelkajn konkludojn pri le estonta evoluo de la lingvo. Ekkrioj formitaj per la forlaso de finaxoj abundas ĉe Andreo, ekzemple "pik ! bat ! bala ! salteg-salteg !" li ankaŭ milde malbenas laŭ tute natura maniero, ekz fulmotondregaĉo ! Sankta Ĉielo ! Pro Dio Paĉjo ! Ĉi tiuj uzoj eble montras la vojon al pli pika, ĉiutaga formo de la lingvo. Nur unu radikon li mem inventis, t.e. "brumi" kio signifas "murmuri kiel motoro".

La sekvon vi legos en la TTT-ejo !

Jen temo kiu interesus certe Attilio Liotto

Lia konkludo:
"Resume mi senhezite rekomendas esperantistajn gepatrojn eduki siajn infanojn dulingve - sed nur se ili mem bone estras la lingvon" "Ne atendu, ke ili tu respondos Esperante, sed persistu kaj ili ja tion faros."

Legante tiun artikolon mi min demandis: kion iĝis tiu S-ro Stephenso ? kion lia fileto Andreo ? Ĉu li plu estis esperantisto ? ktp.
Pli ĝenerale mi opinias, ke estus bona ideo krei grupon en Ipernity , aŭ retejon alie, kiu kolektus la historiojn, de gepatroj kiuj esdukis siajn infanojn kun Esperanto, kaj le memorojn de la infanoj.